polak z moralnością żydowską

rozmowa z karolem urodzonym w 1990 w oświęcimiu, który nie podaje swego nazwiska, kiedy mówi, że przeszedł konwersję na judaizm reformowany, bo „twierdzi, iż czuł, że jego moralność jest moralnością żydowską, a nie katolicką.” ciekawe, co je różni. chciał zostać żydem, ale jarmułkę כיפה kipá nosi tylko pod czapką ze strachu przed antysemitami (swoją drogą nie wiadomo po co, skoro już ma nakrycie głowy, zresztą i tak nie wymagane prawem, tylko tradycją). uważa, że polacy zniszczyli warszawę podczas powstania. rozstał się żoną katoliczką, bo uprawiała bałwochwalstwo. ten artykuł to świetny materiał na publiczną dyskusję, na omówienie zdanie po zdaniu wyrażonych tam treści. do rana byśmy nie poszli do domów. a karol pewnie dalej pozostałby anonimem nie lubiącym polski, polaków i chrześcijan, ale lubiący żydowską moralność – ale czy potrafiłby o niej powiedzieć coś więcej i wybronić ją jako wartość w życiu człowieka? a wy – potrafilibyście? zapraszamy żydów, chrześcijan, innych wierzących i niewierzących.

http://konfrontacja.com.pl/panorama/jak-zostalem-zydem